Na czym polega podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży?
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży to podejście, które stawia na szacunek, autonomię i godność młodej osoby. Polega na traktowaniu dzieci i młodzieży jako pełnoprawnych podmiotów, którzy mają prawo do wyrażania swoich opinii, uczestniczenia w procesach decyzyjnych oraz wpływania na swoje życie. To podejście zakłada, że dzieci i młodzież mają własne potrzeby, prawa i zdolności, które należy uwzględniać i szanować.
Historia podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży ma swoje korzenie w ruchu na rzecz praw dziecka, który narodził się w drugiej połowie XX wieku. Ruch ten dążył do uznania dzieci i młodzieży za pełnoprawnych obywateli, którzy mają prawo do poszanowania swojej godności, autonomii i uczestnictwa w życiu społecznym. W rezultacie powstała Konwencja o prawach dziecka, która została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 1989 roku.
Zasady podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży opiera się na kilku kluczowych zasadach:
- Szacunek dla godności i autonomii – dzieci i młodzież powinny być traktowane z szacunkiem i uwzględniane powinny być ich zdolności do podejmowania decyzji.
- Partycypacja – dzieci i młodzież powinny mieć możliwość uczestniczenia w procesach decyzyjnych, które dotyczą ich życia.
- Współpraca – dorosłym należy współpracować z dziećmi i młodzieżą, słuchać ich opinii i uwzględniać ich perspektywę.
- Równość – dzieci i młodzież powinny być traktowane z równością, bez względu na wiek, płeć, pochodzenie czy status społeczny.
Zastosowanie podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży ma zastosowanie w różnych obszarach życia, takich jak:
- Edukacja – szkoły i placówki edukacyjne powinny uwzględniać zdanie i potrzeby uczniów, angażować ich w procesy decyzyjne oraz tworzyć warunki sprzyjające rozwojowi i samorealizacji.
- Opieka zdrowotna – podmiotowe traktowanie oznacza, że dzieci i młodzież mają prawo do informacji o swoim stanie zdrowia, udziału w procesie leczenia oraz szacunku dla ich autonomii w podejmowaniu decyzji dotyczących ich zdrowia.
- Opieka społeczna – system opieki społecznej powinien uwzględniać indywidualne potrzeby i sytuację dzieci i młodzieży, angażować ich w podejmowanie decyzji dotyczących ich życia oraz zapewniać wsparcie i ochronę.
- System sprawiedliwości – podmiotowe traktowanie oznacza, że dzieci i młodzież powinny być traktowane z szacunkiem i uczciwością w systemie sprawiedliwości, uwzględniając ich specyficzne potrzeby i zdolności.
Wyzwania podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży
Mimo postępów w zakresie podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży, istnieje wiele wyzwań, które należy jeszcze pokonać:
- Kultura paternalistyczna – w niektórych społeczeństwach nadal dominuje kultura, która traktuje dzieci i młodzież jako biernych obiektów, które powinny być kontrolowane i kierowane przez dorosłych.
- Brak świadomości – wielu dorosłych nadal nie zdaje sobie sprawy z praw i potrzeb dzieci i młodzieży, co utrudnia podmiotowe traktowanie.
- Brak zaangażowania – niektóre instytucje i organizacje nie angażują dzieci i młodzieży w procesy decyzyjne, co prowadzi do braku uczestnictwa i braku uwzględnienia ich perspektywy.
- Brak zasobów – brak odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich może utrudniać realizację podmiotowego traktowania dzieci i młodzieży.
Podsumowanie
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży to podejście oparte na szacunku, autonomii i godności młodej osoby. Polega na traktowaniu dzieci i młodzieży jako pełnoprawnych podmiotów, którzy mają prawo do wyrażania swoich opinii, uczestniczenia w procesach decyzyjnych oraz wpływania na swoje życie. Wprowad
Podmiotowe traktowanie dzieci i młodzieży polega na szanowaniu ich godności, praw i potrzeb, oraz uwzględnianiu ich zdania i uczestnictwa w podejmowanych decyzjach. Zachęcam do zapoznania się z artykułem na stronie https://www.kobiecymokiem.pl/ dotyczącym tego tematu.
